درمان اوتیسم: بازیابی رفتار اجتماعی از طریق تحریک مغزی

تحقیقات انجام شده در انستیتو مغز او’دانل برای نخستین بار شواهدی را به دست می‌دهد مبنی بر این که بخشی از مخچه، ناحیه‌ای نزدیک به ساقه‌ی مغز که پنداشته می‌شد تنها در هماهنگ‌سازی حرکات، ایفای نقش می‌کند، در بروز رفتارهای اوتیستی بسیار تاثیرگذار است.

این تحقیقات با استفاده از نورومدولاسیون مخچه‌ای نشان داد که انسان‌ها و موش‌ها دارای ارتباطات موازی میان برخی نواحی در مخچه و قشر مخ هستند که در مطالعات اوتیسم به آن پرداخته شده است. این تحقیق حاکی از آن است که اختلال در عملکرد در ناحیه‌ی مخچه‌ای منجر به رفتار اوتیستی می‌شود و تحریک مغزی به اصلاح اختلالات اجتماعی در موش‌ها منتج می‌شود.

گام بعدی مطالعه، اطمینان از این موضوع است که بتوان این تکنیک را با ایمنی کامل روی کودکان نیز به کار برد. پزشکان با موفقیت نورومدولاسیون مخچه‌ای را برای اختلالاتی همچون اسکیزوفرنی به کار برده‌اند اما تا کنون برای کودکان مبتلا به اوتیسم به کار نرفته است.

تحقیقات در زمینه‌ی اوتیسم بیشتر بر قشر مخ یعنی ناحیه‌ای از مغز که با شناخت مرتبط است متمرکز بوده است. با تحریک عصب‌ها در کروس I سمت راست در مدل موش‌های مبتلا به اوتیسم، دانشمندان نشان دادند که تحریک مغزی باعث بهبود رفتار اجتماعی، و نه رفتارهای تکراری اوتیسمی در این موش‌ها می‌شود.

محدود بودن تاثیرات می‌تواند نشانگر درگیر بودن دیگر بخش‌های مخچه یا شاید بازه‌ی زمانی محدودی باشد که برخی رفتارها را می توان در آن اصلاح نمود. با این حال، این نورومدولاسیون مخچه‌ای باعث بازیابی رفتار اجتماعی حتی در موش‌های بزرگسال نیز شده است. این نتایج حاکی از این است که کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است قابل درمان باشند حتی اگر اقدامات درمانی دیر هنگام صورت پذیرفته باشد.

تحقیقات این تیم این سوال را به وجود آورده است که مخچه چه نقشی ممکن است در اوتیسم داشته باشد و از آن مهم‌تر حاکی از آن است که مخچه می‌تواند خود یک هدف درمانی باشد.

منبع: ساینس دیلی