دارویی که می‌تواند حملات پنیک را کنترل کند
محققان دانشگاه کالیفرنیا در سان دیگو کشف کردند که فعالیت بیش از حد یک ناحیه از مغز به نام قشر آمیگدالا می‌تواند باعث ایجاد حملات پنیک شود. آنها همچنین متوجه شدند یک نوع داروی ضد افسردگی می‌تواند فعالیت این ناحیه را کاهش و علائم اختلال پنیک را تسکین دهد.
اختلال پنیک یکی از شایع‌ترین اختلالات اضطرابی است که با حملات ناگهانی از ترس شدید، تپش قلب، تنگی نفس، تعریق، لرزش و احساس مرگ و میر همراه است. این حملات می‌توانند در هر زمان و مکانی رخ دهند و برای فرد مبتلا بسیار ترسناک باشند. علت دقیق این اختلال هنوز مشخص نیست اما برخی عوامل ژنتیکی، بیولوژیکی، روانی و محیطی ممکن است در ایجاد آن نقش داشته باشند.در یک مطالعه جدید که در مجله Molecular Psychiatry منتشر شده است، محققان از دانشگاه کالیفرنیا در سان دیگو، نشان دادند که فعالیت بیش از حد یک ناحیه از مغز به نام قشر آمیگدالا می‌تواند باعث این حملات ناگهانی شوند. قشر آمیگدالا یکی از نواحی مغز است که در پردازش احساسات، به خصوص ترس، نقش دارد.
محققان با استفاده از تصویربرداری مغناطیسی تابشی (fMRI)، فعالیت مغزی ۳۵ نفر را که دچار اختلال پنیک بودند و ۳۵ نفر سالم را که به عنوان گروه کنترل عمل می‌کردند، مورد بررسی قرار دادند. آنها از افراد خواستند که در حین تصویربرداری مغزی، به صداهای مختلفی گوش دهند که می‌توانستند برای آنها تحریک‌کننده، آرام‌بخش یا بی‌ربط باشند. برخی از صداها شامل صدای زنگ خطر، صدای آواز خواندن، صدای آب جاری و صدای سکوت بودند.
نتایج این مطالعه دیدگاه‌های جدیدی را در مورد عملکرد مغز افراد دارای اختلال پنیک ارائه داده است. بر طبق این مطالعه، هنگامی که این افراد صدای آژیر خطر را می‌شنوند، میزان فعالیت قشر آمیگدالا در آنها بیشتر می‌شود.
همچنین این افراد به محرک‌های استرس‌زا حساس‌تر هستند، چرا که در مقایسه با گروه کنترل، واکنش قابل توجهی نسبت به صدای آژیر از خود نشان دادند و در برابر صدای آرام‌بخش آواز خواندن، فعالیت کمتری در این ناحیه از مغز را داشتند، که به نوبه‌ی خود، نشان دهنده‌ی تفاوت در پاسخ به محرک‌های آرام‌بخش است.
فعالیت در ناحیه مغزی موسوم به قشر آمیگدالا با شدت بروز علائم مرتبط با اختلال پنیک در بیماران ارتباط مستقیم دارد. به این معنا که افزایش فعالیت در این بخش از مغز می‌تواند منجر به تجربه علائم بیشتر و شدیدتری از اختلال پنیک شود.
نتیجه قابل توجه دیگری که این تیم پژوهشی به دست آورده است، استفاده از یک داروی ضد افسردگی، برای کاهش فعالیت قشر آمیگدالا بوده است. این دارو که به افزایش سطح سروتونین در مغز کمک می‌کند و عمدتاً برای تنظیم خلق و خوی فرد به کار می‌رود، می‌تواند به کاهش تاثیر محرک‌های استرس‌زا کمک کند. شرکت‌کنندگانی که در این مطالعه این دارو را مصرف کرده‌اند، در پاسخ به صدای آژیر، فعالیت کمتری در این قشر مغز داشتند، در حالی که فعالیت مغزی افرادی که داروی جعلی دریافت کرده بودند، تغییری نکرده بود. همچنین، مصرف این دارو، علائم اختلال پنیک را به طور چشمگیری در میان افراد کاهش داد.
این یافته‌ها می‌توانند چشم‌انداز جدیدی را به سمت درمان‌های موثرتر و همچنین فهم بهتر و عمیق‌تر از مکانیسم‌های نهفته در اختلالات اضطرابی فراهم آورند.
نوشته های مرتبط