امیدواری برای درمان بیماری پارکینسون با سلول‌های بنیادی

بیماری پارکینسون یک اختلال عصبی است که باعث کاهش توانایی حرکتی و افزایش لرزش بدن می‌شود. این بیماری به دلیل از بین رفتن سلول‌های عصبی دوپامینرژیک در قسمتی از مغز به نام مزانسفالیک رخ می‌دهد. این سلول‌ها مسئول انتقال پیام‌های مربوط به کنترل حرکت در مغز هستند که با کاهش آن‌ها، عملکرد حرکتی اختلال می‌یابد.

یکی از راه‌های درمان بیماری پارکینسون، استفاده از سلول‌های بنیادی است. سلول‌های بنیادی سلول‌هایی هستند که قابلیت تبدیل به هر نوع سلول دیگری را دارند. اگر بتوان سلول‌های بنیادی را به سلول‌های عصبی دوپامینرژیک تبدیل کرد، می‌توان آن‌ها را در مغز بیماران پارکینسون تزریق کرد که جایگزین سلول‌های از دست رفته بشود. این کار می‌تواند به بازیابی عملکرد حرکتی کمک کند.

اما تبدیل سلول‌های بنیادی به سلول‌های عصبی دوپامینرژیک یک فرآیند پیچیده و ناکارآمد است. روش‌های فعلی برای تمایز سلول‌های بنیادی، دقت کمی دارند و ممکن است سلول‌های عصبی نامطلوبی را هم تولید کنند. این سلول‌های نامطلوب می‌توانند باعث ایجاد عوارض جانبی یا اختلال در عملکرد سلول‌های دوپامینرژیک شوند. بنابراین، برای درمان موثر بیماری پارکینسون، نیاز به تولید سلول‌های عصبی دوپامینرژیک با خلوص بالاست.

محققان از گروه DANDRITE به رهبری مارک دنهام، یک روش جدید برای افزایش خلوص سلول‌های دوپامینرژیک ارائه داده‌اند. آن‌ها با مهندسی ژنتیکی سلول‌های بنیادی، از تولید سلول‌های عصبی نامطلوب جلوگیری کرده و تولید سلول‌های دوپامینرژیک را تقویت کرده‌اند. این سلول‌ها در مدل‌های حیوانی، قادر به ترمیم عملکرد حرکتی بوده‌اند. این یافته، یک گام مهم در راستای توسعه یک درمان سلولی برای بیماری پارکینسون است.

مارک دنهام می‌گوید: “ما با استفاده از سلول‌های مهندسی شده خود، سلول‌های دوپامینرژیک با خلوص بیشتری تولید می‌کنیم که می‌توانند بهبود سریع‌تر و ماندگارتری را برای بیماران فراهم کنند. هدف ما کمک به بیمارانی است که می‌خواهند از مصرف داروهای مضر خلاص شوند. برای این کار، به سلول‌هایی با خلوص بالا نیاز داریم. بنابراین، مرحله بعدی ما، انجام آزمایشات بالینی با این روش جدید است.”

این روش جدید در مقاله‌ای در Nature Communications منتشر شده است. این مقاله نتایج تحقیقات گروه دنهام را به صورت علمی و جزئی توضیح می‌دهد.

منبع: sciencedaily