سرگردانی ذهنی، اختلالی اساسی در کودکان مبتلا به ADHD
مطالعه ای که در Research on Child and Adolescent Psychopathology منتشر شده است، پیامدهای سرگردانی ذهنی را برای کودکان مبتلا به ADHD در شرایط دارویی و بدون دارو بررسی می کند. نتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهد که کودکان مبتلا به ADHD که دارو مصرف نمی‌کنند، در برابر سرگردانی ذهنی آسیب‌پذیرترند و در نتیجه رفتارهای خارج از تکلیف را نشان می‌دهند.
این مطالعه در صدد کشف این مطلب بود که آیا در شرایط واقعی، حواس کودکان مبتلا به ADHD بیشتر توسط محرک های بیرونی پرت می شود یا محرک های درونی؟ و عواقب متیل فنیدیت، به عنوان داروی رایج ADHD، بر تمرکز چیست؟ تحقیقات قبلی نشان داده بود که عوامل حواس‌پرتی بیرونی دلیل اصلی رفتارهای خارج از تکلیف کودکان مبتلا به ADHD است. بریتانی مریل و همکارانش این فرضیه را مطرح کردند که عوامل حواس‌پرتی درونی، مانند سرگردانی ذهنی، به همان اندازه عوامل بیرونی در حواس‌پرتی نقش دارند. برای آزمون این فرضیه، تیم تحقیقاتی، معیاری از اثرات سرگردانی ذهن بر توجه ایجاد کردند و آن را توجه پایدار به پاسخگویی به تکلیف (SART) نامیدند. شرکت کنندگان مبتلا به ADHD دو بار، یک بار هنگام مصرف متیل فنیدیت و یک بار هنگام مصرف دارونما، مورد آزمایش قرار گرفتند. SART توجه پایدار کودکان را از طریق یک برنامه دیجیتالی مورد ارزیابی قرار داد. محققان همچنین یک حواس‌پرتی خودارجاعی درونی به عنوان معیاری برای سرگردانی ذهنی ایجاد کردند. داده های حاصل از بررسی ها نشان داد که کودکان مبتلا به ADHD، در برابر سرگردانی ذهنی و حواس‌پرتی های درونی آسیب پذیر هستند. محققان همچنین دریافتند، زمانی که در محیط کلاس درس به کودکان مبتلا به ADHD، پاداشی برای آینده وعده داده می شد، بهره وری کمتری داشتند. نتایج بررسی های حول مصرف داروها توسط آزمودنی ها در پژوهش نشان داد که دارو زمان واکنش را در SART افزایش می دهد اما قادر به افزایش بهره وری در محیط کلاس نیست. در پاسخ به این یافته ها، تیم تحقیقاتی اظهار داشت كه سرگردانی ذهنی یك اختلال اساسی در بین افراد مبتلا به ADHD است و تحقیقات آینده می تواند از تکالیف سرگردان ذهنی كه در این مطالعه مورد استفاده قرار گرفت فراتر رود و آن را اصلاح كند تا تأثیرات محرک های گوناگون را بر رفتارهای عملکردی مانند درک مطلب و تعاملات اجتماعی مورد بررسی قرار دهد. با گسترش و تأکید بر این گونه مطالعات میتوان شاهد پیشرفت های شگفت انگیزی در توسعه درمان ADHD بود.
نوشته های مرتبط