فوتبال در جوانی الیاف عصبی در مغز را تغییر می‌دهد
در سالهای اخیر فوتبال به علت نگرانی‌ها‌ی رو به رشد درباره‌ی عواقب دراز مدت ضربات مکرر به سر، بسیار مورد توجه بوده است. بسیاری از ضربات که به سر وارد می‌شوند، صدمه زیرآستانه ای هستند- زیر آستانه آسیب - و به همین دلیل باعث نشانه فوری نمی‌شوند.
نواحی معنادار از نظر آماری (قرمز رنگ) تفاوت گروه‌ها ( کنترل در مقابل فوتبال) را در الیاف اولیه (F1) و ثانویه (F2) نشان می‌دهند. درحالی که بدنه‌ی جسم پینه ای (BCC) انقباض نسبی را در گروه فوتبال نشان داد بخش‌ها‌ی دیگر گسترش یافتگی را در الیاف عصبی نشان دادند. (PCR) نواحی خلفی کرونا رادیاتا، (PLIC) لبه‌ی خلفی کپسول داخلی، (SCR) نحواحی فوقانی کرونا رادیاتا، (SLF) نواحی فوقانی شیار طولی،(SCC) نواحی خلفی جسم پینه ای.
در سالهای اخیر فوتبال به علت نگرانی‌ها‌ی رو به رشد درباره‌ی عواقب دراز مدت ضربات مکرر به سر، بسیار مورد توجه بوده است. بسیاری از ضربات که به سر وارد می‌شوند، صدمه زیرآستانه ای هستند- زیر آستانه آسیب - و به همین دلیل باعث نشانه فوری نمی‌شوند.
توجه فزاینده‌ای نسبت به بازیکنان جوان فوتبال که این برخوردها را در بازی‌ها تجربه می‌کنند و ممکن است تحت آسیب اثر ضربات باشند، وجود دارد. دکتر جونگچول کیم می‌گوید: «سالهای بین 9 تا 12 سال در تحول مغز بسیار مهم هستند، نواحی عملکردی از مغز شروع به تعامل با یکدیگر می‌کنند و بازیکنان در معرض آسیب‌ها‌ی مکرر مغزی، حتی اگر میزان آن کوچک باشد، ممکن است در معرض خطر باشند.»
دکتر کیم و همکارانش نتایج این برخوردها را در مورد بازیکنان جوان فوتبال مورد مطالعه قرار دادند و از روش جدید در MRI استفاده کردند که نشان دهنده‌ی کشیدگی مشهودی در ماده سفید مسیرهای عصبی – دسته ای از الیاف عصبی که اطلاعات را بین نقاط مختلف مغز حمل می‌کنند- است. دکتر کیم می‌گوید: «اینجا تمرکز بر تغییر شکل این مسیرهای عصبی بوده است، تغییرات در اثر برخوردها ممکن است باعث کشیدگی یا انقباض این الیاف عصبی شود.»
26 بازیکن مذکر، با میانگین سن 12 سال، قبل و حدود سه ماه پس از پایان فصل مورد مطالعه MRI قرار گرفتند. برای مقایسه 22 پسر با سن مشابه که در ورزش‌ها‌ی آسیب زا شرکت نمی‌کردند تحت شرایط یکسانی مورد مطالعه MRI قرار گرفتند. نتایج MRI نشان داد که در ساختار جسم پینه ای –دسته مهمی از الیاف که دو قسمت مغز را به هم متصل می‌کنند- بازیکنان فوتبال تغییراتی به وجود آمده است. نقش عمده جسم پینه ای ادغام عملکرد شناختی، حرکتی و حسی بین دو نیم کره است. نشانه‌ها‌یی از تغییرات محوری (انقباض) در برخی بخش‌ها‌ی جسم پینه ای و نشانه‌ها‌یی از تغییرات شعاعی (گسترش) در نقاط دیگر مشهود بود. دکتر کیم می‌گوید: « بدنه جسم پینه ای یک ساختار منحصر به فرد است که تا حدودی شبیه به یک پل بین نمیکره راست و چپ عمل می‌کند، هنگامی که تحت یک فشار خارجی قرار می‌گیرد، بعضی نواحی جمع می‌شوند و برخی دیگر کش می‌آیند، درست مثل زمانی که یک پل در باد خم می‌شود.»
نتایج به دست آمده نشان می‌دهند که ضربات زیرآستانه ای مکرر به سر در اثر ورزش‌ها‌ی آسیب زا باعث تغییر شکل در جسم پینه ای در این برهه حساس از تحول مغز می‌شوند. با این حال دکتر کیم افزود که شواهد بیشتری برای تایید یافته‌ها لازم است. گروه او قصد دارد تا زمانی که ممکن است به مطالعه بازیکنان ادامه دهند تا ببینند تغییرات دیگری نیز رخ می‌دهند یا نه.
دکتر کیم گفت که هدف نهایی این تحیق آن است که دستورالعمل‌ها‌یی برای فوتبال بازی کردن ایمن فراهم کند. MRI ممکن است در این فرایند با کمک به تشخیص این که آیا و چه زمانی یک ورزشکار قادر است پس از ضربه به سرش به بازی برگردد، کمک کند. از نظر دکتر کیم، PET، یک روش تصویربرداری که می‌تواند نشانه‌ها‌ی التهاب در مغز را تشخیص دهد، می‌تواند در این راستا مفید باشد. او گفت: «بهتر است تغییرات را در اولین فرصت ممکن تشخیص دهیم»
منبع: Science Daily
مترجم: عباس یاری، دبیر کارگروه عصب روانشناسی شاخه‌ی دانشجویی نقشه برداری مغز
نوشته های مرتبط