بخش زبانی مغز شما بیشتر از بخش ریاضی آن برای یادگیری برنامه‌نویسی اهمیت دارد!
وقتی در اندیشه‌ی یادگیری زبان دیگری هستید، احتمالاً به فرانسوی، اسپانیایی و ... فکر می‌کنید. اما تا به حال به پایتون یا جاوا فکر کردید؟! ممکن است این دو فرآیند یادگیری بیشتر از آنچه فکر می‌کنید شبیه به هم باشند.
مطالعه‌ا‌ی جدید که توسط محققان دانشگاه واشنگتن منتشر شده، نشان داده است که توانایی یادگیری زبان و مهارت حل مسئله به بهترین وجه پیش‌بینی می‌کند که مردم چگونه به سرعت پایتون، یک زبان برنامه‌نویسی محبوب را یاد می‌گیرند. تحقیقات آنها از آزمونهای رفتاری و معیارهای فعالیت مغز استفاده کرده است تا ببیند که این المان‌ها چگونه با اینکه شرکت‌کنندگان با چه سرعت و کیفیتی برنامه نویسی را فرا می‌گیرند، ارتباط دارند.
برای این مطالعه، 42 شرکت‌کننده برای شرکت در یک دوره‌ی کدنویسی آنلاین محبوب از طریق Codeacademy انتخاب شدند. از آنها خواسته شد تا ده درس 45 دقیقه‌ای از دوره "Learn Python" را طی کنند. از 36 شرکت‌کننده که مطالعه را به پایان رساندند، محققان توانستند میزان و چگونگی یادگیری آنها را تعیین کنند.
قبل از گذراندن کلاس‌های آنلاین، شرکت‌کنندگان تعداد زیادی تست انجام دادند که به منظور بررسی مهارت‌های ریاضی، حافظه‌ی کاری، توانایی حل مسئله و توانایی یادگیری زبان دوم طراحی شده بود. محققان طی دوره‌ی برنامه‌نویسی آنلاین خود سرعت یادگیری شرکت‌کنندگان و عملکردشان در کوییزی که در نرم‌افزار آنلاین ایجاد شده بود، را رصد کردند. شرکت کنندگان همچنین در پایان مطالعه یک تست کدنویسی را انجام دادند تا دانش کلی برنامه نویسی خود را محک بزنند.
محققان نتایج آزمون قبل و بعد از دوره‌ی پایتون را مقایسه کردند. هدف این بود که مشخص کنند چه میزان از تفاوت‌های یادگیری شرکت‌کنندگان در دوره‌ی پایتون با عملکرد آنها در آزمونهای مختلف قابل توضیح است: به چه میزان حافظه، توانایی حل مسئله و استعداد در محاسبات، یا زبان‌ها روی سرعت یادگیری کدنویسی اثر گذار است؟
دانش‌آموزان به میزان متفاوت و با سرعت‌های متفاوت پایتون را یاد گرفتند. محققان به بررسی رابطه‌ی بین مهارت‌های مستور در آزمونهای قبل از یادگیری پایتون و تفاوت در نحوه‌ی یادگیری پایتون توسط شرکت‌کنندگان پرداختند. آنها دریافتند اینکه دانش‌آموزان چقدر خوب پایتون را یاد گرفته‌اند، بیشتر با توانایی‌های شناختی عمومی (حل مسئله و حافظه کاری) قابل توضیح است، در حالی که سرعت فراگیری آنها توسط هم مهارت‌های شناختی عمومی و هم مهارت زبان توجیه می‌شود.
استعداد زبان تقریباً 20٪ تفاوت در سرعت یادگیری پایتون را توضیح می‌دهد. در مقابل، عملکرد در پیش آزمون ریاضی فقط 2٪ از تفاوت در سرعت یادگیری دانش آموزان را توجیه کرد و با میزان سرعت یادگیری نیز اصلا ارتباط نداشت. یادگیری کدنویسی، بیشتر از مهارت‌های عددی به مهارت‌های زبان بستگی دارد.
شواهد دیگری من باب اهمیت مهارت‌های زبانی از داده‌های الکتروانسفالوگرافی (EEG) به دست آمده است. قبل از انجام تست‌های یادگیری آنلاین، EEG حالت استراحت شرکت کنندگان (بدون انجام کاری خاص) نیز ثبت شد.
فعالیت الکتریکی در حالت استراحت الگوهای مختلفی دارد. یکی از این الگوها، موج‌هایی با فعالیت الکتریکی‌ای کند به نام نوسانات بتا است. تحقیقات گذشته نشان‌داده‌است که سطوح بالای نوسانات بتا در هنگام استراحت با توانایی یادگیری زبان دوم مرتبط است.
در این مطالعه سطح بالای این نوسانات بتا با یادگیری سریع‌تر و دانش بیشتر برنامه‌نویسی همراه بوده است. اگرچه این یافته بر ارتباط بین یادگیری زبان و فراگیری کدنویسی صحه می‌گذارد، اما هنوز مشخص نیست که چگونه نوسانات بتا با یادگیری ارتباط دارد، و تحقیقات بیشتری لازم است.
درکل، این نتیجه باعث می‌شود که بدانیم مهارت‌های زبانی نقشی جدایی‌ناپذیر در یادگیری برنامه‌نویسی (یا حداقل یادگیری پایتون) دارد، در حالی که مهارت‌های ریاضی چندان در کیفیت و سرعت یادگیری شرکت‌کنندگان تعیین‌کننده نبودند. این ایده پیامدهای مهمی بر مفروضات پیرامون برنامه‌نویسی، که اغلب به عنوان یک زمینه‌ی "صرفا ریاضی " به آن نگاه می‌شود، دارد.
درست است که برخی از زمینه‌ها به مهارت‌های ریاضی و برنامه نویسی نیاز دارند، اما این‌ها لزوما عمده‌ی مشاغل برنامه‌نویسی موجود نیستند. براساس این مطالعه، لزوم کلاس‌های پیشرفته‌ی ریاضی برای رشته‌ی علوم کامپیوتر ضروری به نظر نمی‌رسد، و افزایش انعطاف‌پذیری نسبت به الزامات ریاضی می‌تواند به جذب و حفظ دانش آموزان در این حوزه کمک کند.
منبع: massivesci.com
نوشته های مرتبط