واقعیت مجازی برای افراد مبتلا به بیماری پارکینسون مزایایی به همراه دارد

به تازگی محققان موفقیت در استفاده از ابزاری جدید برای کمک به افراد مبتلا به پارکینسون برای تقویت تعادل و کاهش بالقوه‌ی دفعات افتادن گزارش کرده‌اند، این امر با استفاده از تکنولوژی‌ پیشرفته واقعیت مجازی انجام می‌شود. افراد مبتلا به پارکینسون، پس از شش هفته تمرین با سیستم واقعیت مجازی در عبور از موانع، و تعادل دقیق‌تر هنگام عبور از موانع موجود در مسیرشان، پیشرفت نشان دادند.

برای بسیاری از افراد مبتلا به پارکینسون، عمل ساده‌ی راه رفتن در خانه یا اطراف آن می‌تواند یک فعالیت خطرناک باشد. مشکلات ماهیچه‌ای و حرکتی ناشی از بیماری، دامنه حرکت فرد را کاهش داده و تعادل را مختل می‌کند که اغلب منجر به افتادن یا آسیب می‌شود.

محققان برای این که به این بیماران کمک کنند تا بتوانند این چالش‌ها را مدیریت کنند، سیستم واقعیت مجازی را ایجاد کردند که به فرد فضایی ایمن برای اصلاح کنترل ماهیچه و تعادل می‌دهد. بیماران درحالی روی یک تردمیل قدم می‌زنند، که اشیای مجازی پیش از آن‌ها پدیدار می‌شوند. اگر در یک مرحله موفق شوند، اشیای مرحله بعد بزرگ‌تر می‌شوند.

کی. بوفورمن دانشیار و مدیر مرکز تسهیلات ثبت حرکت دانشگاه Utah بیان کرد:"اولین مزیت این است که آن‌ها با موانعی چندگانه و زمینی مواجه می‌شوند، در حالی که محیط ایمن با استفاده از ابزارهایی مانند تسمه‌ی نگه دارنده حفظ می‌شود". او سپس افزود:"بیماران از این تجربه لذت بردند، و نه تنها از طریق آن تمرین کردند بلکه برایشان سرگرم کننده بود. آن‌ها آموزش دیدن و به چالش کشیدن خودشان فارغ از ترس افتادن را دوست داشتند".

محققان این سیستم آموزشی را در ۱۰ بیمار مبتلا به پارکینسون آزمودند که به مدت شش هفته و هر هفته سه جلسه به مدت سی دقیقه‌ با این سیستم آموزش دیدند. پس از این برنامه، بیماران پیشرفت چشمگیری در توانایی عبور از جعبه‌های بزرگ و کوچک، تعادل بهتر و طیف بیشتری از حرکت در ران و مچ پا نشان دادند. قبلا در تحقیقات نشان داده شده بود که تمامی موارد ذکر شده با احتمال پایین‌ترِ افتادن همبستگی دارند.

فورمن بیان کرد:"امیدواریم که این عملکرد تقویت شده با کاهش افتادن در زندگی روزمره این افراد همراه باشد. بیماری پارکینسون، نوعی بیماری پیش رونده است و هرکاری بتوانیم انجام دهیم تا بر پیشروی بیماری اثر بگذاریم، یک گام در مسیری درست است".

گروه تحقیقاتی، این برنامه را در تردپورت دانشگاه Utah آزمودند. تردپورت یک ابزار واقعیت مجازی غار مانند به همراه رابط‌های حرکتی است که صفحه‌ی مجازی را قادر به طرح ریزی دیوارهای چندگانه و کف می‌کند. بسیاری از دانشگاه‌ها غار (اصطلاحی برای ابزارهای واقعیت مجازی که اندازه‌ی اتاق هستند) دارند در حالی که مراکز درمانی فاقد این ابزار هستند. گروه تحقیقاتی با سیستم بیمارستان دانشگاه Utah فعالیت می‌کند تا اضافه کردن این ابزار توانبخشی به بیمارستان را پیگیری کند. به علاوه، فورمن بیان کرد تیم تحقیقاتی امیدوار است یک سیستم واقعیت مجازی به عنوان سرور(مرکز) اصلی ابزارهای واقعیت مجازی ایجاد کند، که آن را بسیار قابل دسترس‌تر و استفاده بالینی از آن‌ها را آسانتر می‌کند.

در حالی که این آزمون اولیه، بیمارانی که تحت آموزش واقعیت مجازی قرار نگرفته بودند و نیز آزمودنی‌هایی که فاقد بیماری پارکینسون بودند را شامل نمی‌شد، تیم تحقیقاتی در قدم بعدی برنامه ریزی کرده است نتایج بیمارانی را که به پارکینسون مبتلا هستند و تحت آموزش برنامه‌های سنتی قرار گرفته‌اند با بیمارانی که در کل هیچ آموزشی دریافت نکرده‌اند، مقایسه کند.

منبع: Science daily

مترجم: مبینا ترابی، مسئول کارگروه خبرنامه‌ی شاخه دانشجویی نقشه برداری مغز