دلایل غلبهی نیمکرهای در مغز کشف شد
نیمکرههای چپ و راست مغز در کارهای متفاوتی تخصص یافتهاند. با این حال، تا کنون به درستی درک نشده که چرا در مورد هر وظیفهی خاص، یک نیمکره از مغز بر دیگری غالب است.
نیمکرههای چپ و راست مغز در کارهای متفاوتی تخصص یافتهاند. با این حال، تا کنون به درستی درک نشده که چرا در مورد هر وظیفهی خاص، یک نیمکره از مغز بر دیگری غالب است. محققین دانشگاه رور بوخوم آلمان آخرین یافتههای خود در این زمینه را تشریح کردهاند. آنها توانستند در مغز کبوترها این نکته را توضیح دهند که غلبهی نیمکرهای، به خاطر اختلاف اندکی در الگوهای فعالیت زمانی در هردو نیمکره میباشد.
دو نیمکرهی مغزی توسط باندلهای ضخیم عصبی به یکدیگر متصل هستند که سطح اتصال commissure نامیده میشوند. دکتر گونتورکون اینگونه توضیح میدهد: در گذشته، تصور میشده که نیمکرهی غالب توسط این سطح اتصال، سیگنالهای مهارکنندهای به نیمکرهی دیگر میفرستاده است، که باعث سرکوب شدن برخی عملکردهای خاص در آن ناحیه میشده است. با این حال، برهمکنشهایی که بین دو نیمکره به وجود میآید، هم مهارکننده هستند، هم تحریک کننده. همین باعث شده که تاکنون دلیل نامتقارن بودن عملکرد نیمکرهها، به صورت یک راز باقی بماند.
محققان این بار با یک رویکرد جدید به سراغ این سوال رفته اند. آنها کبوترهایی را برای انجام آزمون تشخیص رنگ انتخاب کردند و فعالیت هرسلول در قسمت پیش مغز visuomotoric در مغز پرنده را استخراج کردند. این قسمت از مغز اطلاعات گرفته شده توسط حس بینایی را پردازش کرده و عملکرد حرکتی را بر مبنای ورودیهای بینایی کنترل میکند. در پرندگان، نیمکرهی چپ، نیمکرهی غالب برای انجام این وظایف میباشد.
برای تحلیل اثرات برهمکنشهای بین نیمکرهای، آنها فعالیت نورونهایی که با نیمکرهی دیگر ارتباط برقرار میکردند را گاهی سرکوب میکردند. سپس عکس العمل نورونهایی که از این نورونهای نیمکرهی دیگر، اطلاعات دریافت میکردند را تحت نظارت قرار دادند. با این کار آنها قادر بودند اثرات برهمکنش دو نیمکره را رمزگشایی کنند.
نتیجهی این پژوهش این است که : اگر هر دو نیمکره برای کنترل عملکرد با یکدیگر رقابت کنند، نیمکرهی چپ قادر است فعالیت نورونهای موجود در نیمکرهی راست را با تاخیر مواجه کند. پروفسور گونتورکون اینگونه تشریح میکند: قضیه بسیار ساده است، نیمکرهی راست آنقدر کند عمل میکند که نمیتواند کنترل پاسخهای پرنده را بر عهده بگیرد. محققان نشان دادند که نورونهای نیمکرهی چپ و راست این قابلیت را نیز دارند که فعالیت خود را با هم هماهنگ کنند.
پروفسور گونتورکون میگوید: این نتایج نشان میدهند که غلبهی نیمکرهای بر مبنای یک مکانیزم بسیار پیشرفته بنا شده است. این موضوع تنها روی یک اثر تحریکی یا مهاری ساده بنا نشده است، بلکه به دلیل یک تاخیر زمانی کوچک در عملکرد نورونهای نیمکرهی دیگر رخ میدهد.
منبع: ساینس دیلی
نوشته های مرتبط