یک پژوهش جدید بینش جدیدی را در ارتباطات بین مغز و بدن مهیا کرده است

یک مطالعه که توسط محققان دانشگاه آرکانزاس انجام شده است، نشان می‌دهد که نورون‌ها در کورتکس حرکتی مغز دارای یک دسته بندی غیرمنتظره هستند؛ یافته‌ای که می‌تواند به محققان کمک کند که درک بهتری از چگونگی کنترل بدن توسط مغز و برخی اختلالات نورولوژیکی پیدا کنند.

محققان نورون‌های موجود در کورتکس حرکتی موش را مطالعه کردند و دریافتند که آن‌ها به دو دسته تقسیم می‌شوند: نورون‌های "متمرکز خارجی" که بخش‌های مختلف بدن را کنترل کرده و با آن‌ها ارتباط دارند، و نورون‌های "متمرکز داخلی" که تنها با یکدیگر ارتباط داشته و به دیگر قسمت‌های بدن پیامی نمی فرستند. محققان همچنین دریافتند که هنگامی که آن‌ها میزان مهار نورونی را در کورتکس عصبی افزایش دادند، نورون‌های متمرکز خارجی، به نورون‌های متمرکز داخلی سوییچ کردند.

وودرو شو استادیار فیزیک دانشگاه آرکانزاس می‌گوید: تغییرات در سیگنال‌دهی‌های مهاری در بسیاری از اختلالات مغزی کاربرد دارد. هنگامی که ما سیگنال‌های مهاری را در کورتکس حرکتی افزایش دادیم، نورون‌هایی که مسئول کنترل بدن بودند، بیشتر به سمت نورون‌های داخلی متمرکز شدند. این به آن معنی است که سیگنال‌هایی که توسط کورتکس حرکتی به عضلات فرستاده می‌شوند، ممکن است توسط سیگنال‌های داخلی نامطلوب، که در حالت نرمال نباید وجود داشته باشند، تخریب شوند.

سندروم رت (Rett)، یک اختلال نادر ولی بسیار شدید عصبی، یکی از اختلالات مغزی است که به افزایش سیگنال مهاری در مغز مرتبط است. شو در نظر دارد که تحقیقاتی بیشتری از این زمینه در سندروم رت به انجام برساند.

شو به همراه دانشجویانش پاتریک کلز، لیلا فخرایی، و جینگون لی و دانشجوی فوق دکترا شری هیر گوتام یافته‌های خود را در ژورنال Nature Communications منتشر کردند.

منبع: پایگاه خبری دانشگاه آرکانزاس