پیش‌بینی روانپریشی: چین و شکن‌های مغزی کلید حل این مشکل!
یک مطالعه‌ي جدید تکنیک خلاقانه‌ای را نشان می‌دهد که احتمالاً می‌تواند پیش‌بینی کند چه افرادی ممکن است به روانپریشی مبتلا شوند.
یک مطالعه‌ي جدید تکنیک خلاقانه‌ای را نشان می‌دهد که احتمالاً می‌تواند پیش‌بینی کند چه افرادی ممکن است به روانپریشی مبتلا شوند.
افراد می‌توانند پس از ابتلا به روانپریشی حاد، بهبود یابند، اما زمان عامل کلیدی در این فرآیند است. هرچه درمان سریع‌تر آغاز شود، نتایج درمان بهتر خواهد بود. به همین دلیل پیدا کردن راهی برای تشخیص افرادی که ریسک بالایی برای ابتلا به این بیماری دارند، بسیار حیاتی است.
مطالعات پیشین نشان داده است که روانپریشی، حداقل بخشی از آن، به دلیل ارتباطات نادرست و ناقص بین قسمت‌های مختلف مغز است. تصویربرداری مدرن امکان به تصویر کشیدن این مسیرهای ارتباطی دچار اختلال را را فراهم کرده است.
علی‌رغم بهبود درک ما از بیماری، روش‌های شناسایی افراد مستعد برای ابتلا به این بیماری همچنان ناشناخته مانده است.
مطالعات دیگر به دنبال بررسی تغییرات حجم قسمت خاکستری مغز در نقاط خاص بوده‌اند. به نظر می‌رسد این تغییرات می‌توانند هم پیش از ابتلا به بیماری، هم هنگام وقوع و هم پس از آغاز بیماری بروز کنند. همین امر قابلیت پیش‌بینی این روش را کاهش یابد.
اخیرا محققان دانشگاه بازل سوییس روی آناتومی کلی مغز و به طور خاص، بر چین و شکن‌های سطحی مغز یا قسمت کورتکس آن متمرکز شدند.
توسعه‌ی این برآمدگی‌ها و توده‌های مغزی پیچیده به هم روی کورتکس تحت عنوان gyrification شناخته می‌شود. چین‌ها به نام gyri و قسمت‌های میانی آن‌ها به نام sulci نام‌گذاری شده‌اند. فرآیند gyrification در دو سال ابتدای زندگی کامل می‌شود و پس از آن ساختار کلی مغز نسبتاً ثابت باقی می‌ماند.
محققان تمرکز خود را بر برهمکنش‌های بین gyri ها قرار دادند، آن ها به دنبال هرگونه اختلاف یا تغییر ارتباطی در این قسمت‌ها در بین بیماران مستعد بودند. برای این مطالعه محققان مغز بیش از 160 داوطلب را ارزیابی کردند. داوطلبان به سه دسته تقسیم شدند: گروه کنترل سالم، کسانی که اولین درجات روانپریشی را تجربه کرده، و کسانی که ریسک بالایی برای ابتلا به روانپریشی حاد داشتند.
آن‌ها مسیرهای عصبی هر مغز را با استفاده از MRI و تکنیک‌های مربوط به تئوری گراف ریاضی بازسازی کردند. این تئوری برای شناسایی تعداد نقاط درگیر در هر سیستم مناسب است (که به آن گره می گویند).
آن‌ها دریافتند افراد مبتلا به درجات اولیه روانپریشی متفاوت از افراد سالم هستند و در مقام مقایسه افرادی که دچار روانپریشی حاد بوده‌اند، تجمیع و یک پارچگی gyriها کاهش، و جدایی بین آن‌ها افزایش یافته بود.
با استفاده از این نتایج، محققان قادر بودند در 80 درصد موارد پیش‌بینی کنند که کدام فرد از درجات اولیه به روان پریشی حاد دچار خواهد شد.
منبع: مدیکال نیوز تودِی
نوشته های مرتبط