نقشه‌های مغزی تهیه شده توسط MRI تحلیل زودهنگام مغز را به HIV مرتبط می‌کنند

دانشمندان اخیرا بر اساس تصاویر مغزی MRI افراد مبتلا به HIV، مناطقی از مغز را که دچار تحلیل زودهنگام می‌شوند، شناسایی کرده‌اند. تحلیل این نواحی می‌تواند به مهارت‌های عصبی-شناختی مبتلایان به HIV آسیب بزند.

این گروه تحقیقاتی از نتایج حاصل از اسکن MRI برای طراحی و توسعه یک مدل دو مرحله‌ای از اثرات عفونت HIV استفاده کردند. در گام اول، این ویروس باعث تخریب لوب فرونتال می‌شود، که شبکه‌های مغزی را به هم مرتبط کرده، و فعالیت‌های شناختی و اجرایی را کنترل می‌کند. این مرحله در ابتدای آلودگی به ویروس HIV اتفاق می‌افتد. در سمت مقابل، آسیب به ناحیه‌ی استریاتوم دم دار (Caudate-striatum)، بخشی از سیستم حرکتی و پاداش‌دهی مغز، هنگامی رخ می‌دهد که افراد مبتلا، نشانه‌های بالینی اختلالات عصبی-شناختی وابسته به HIV را از خود بروز می‌دهند.

ژیانگ جیانگ، مدیر آزمایشگاه تصویربرداری عصبی شناختی جورج تاون، می‌گوید: مدت‌هاست که ما از نقایص عصبی-شناختی ناشی از HIV باخبر هستیم، اما این اولین بار است که ما یک مدل عصبی در اختیار داریم که می‌تواند شدت نقایص شناختی را به آسیب‌هایی در نقاط مشخصی از مغز مرتبط کند.

جیانگ و همکارانش سال‌هاست که درحال مطالعه‌ی اثرات آلودگی به HIV روی مغز هستند. مطالعه‌ای که آن‌ها در سال 2015 انجام دادند، از fMRI برای شناسایی نقص‌های موجود در عملکرد شناختی افراد مسن‌تر مبتلا به HIV استفاده کرده است. بسیاری از افراد مورد مطالعه در آزمایش‌های نوروفیزولوژیکی عملکرد مناسبی از خود نشان داده بودند.

برای مطالعه ی اخیر، محققان از رویکری به نام colocalization likelihood برای ارزیابی تحلیل مغزی مربوط به HIV در 25 مطالعه – که پیش‌تر منتشر شده بودند- استفاده کردند. روش شناسی این مطالعه توسط دکتر پیتر تورکِلتاب طراحی شده بود.

نتایج این مطالعه استفاده از مدل دو مرحله‌ای برای ارزیابی اختلالات عصبی-شناختی مربوط به HIV درحوزه‌ی تحلیل مغزی را تایید می‌کند. مرحله‌ی اول لوب فرونتال را درگیر می‌کند، که شامل anterior cingulate cortex می‌شود، در حالی که فاز دوم HIV را به نقایص عصبی- شناختی مرتبط می‌کند.

محققان از طریق این مدل مشخص کردند که لوب فرونتال شایع ترین ناحیه مغزی درگیر شونده در افراد بالغ مبتلا به HIV می‌باشد، درحالی که آسیب‌های عصب وارد شده به استریاتوم دم‌دار به طور مداوم به نقایص عصبی- شناختی مرتبط بوده است.

جیانگ می‌گوید: درخواست‌های زیادی برای توسعه ی یک مدل عصبی از شدت اختلالات عصبی-شناختی ناشی از HIV وجود دارد. در حال حاضر این اختلالات توسط ارزیابی‌های عصبی-رفتاری و با استفاده از آزمون‌های نوروفیزیولوژیکی استاندارد تعریف می‌شود. اگرچه این مدل در حاضر بسیار ساده شده است، می‌تواند این پتانسیل را داشته باشد که به توسعه درمان‌های هدفدار کمک کند، که در نتیجه اثربخشی درمان‌ها را افزایش خواهد داد.

با اینکه محققان اذعان دارند که این مدل بی‌نقص نیست، اما کاربری‌های عملی و تئوری معناداری را برای تشخیص‌های بالینی، مدیریت، درمان و تحقیقات مرتبط در این حوزه در آینده را ارائه می‌دهد. جیانگ می‌گوید: آزمودن پیش بینی‌های این مدل یکی از جذاب‌ترین قسمت‌های تحقیقات آینده در این حوزه خواهد بود.

منبع: ساینس دیلی