رویکردهای جدید برای درمان اعصاب آسیب دیده

از آن جایی که رشته‌های عصبی بازسازی نمی‌شوند، معمولا آسیب به رشته‌های عصبی مغز، نخاع، و اعصاب بینایی منجر به از دست دادن عملکرد مربوطه می‌شود. گروهی از بخش فیزیولوژی سلولی Ruhr-Universität Bochum (RUB) که توسط پروفسور دیتمار فیشر رهبری می‌شد، مکانیزم جدیدی را کشف کردند که بازسازی چنین فیبرهایی را ممکن می‌ساخت. این کشف می‌تواند رویکردهای درمانی جدیدی برای آسیب‌های مغزی، اعصاب بینایی، و نخاع ایجاد کند.

یافته‌های این محققان در ژورنال Nature Communications Biology در آگوست ۲۰۱۹ منتشر شده است.

مغز، نخاع، و اعصاب بینایی مجموعاً به عنوان سیستم عصبی مرکزی شناخته می‌شوند. رشته‌های عصبی که آکسون نام دارند، قادر نیستند پس از آسیب دیدن، مجدداً رشد کنند و این به معنای همیشگی بودن آسیب است. دیتمار فیشر توضیح داد: «با حذف پروتئین مهارکننده‌ی PTEN می‌توان بخشی از ظرفیت بازسازی سلول‌های عصبی سیستم عصبی مرکزی را بازگرداند. با این حال، این نوع حذف همزمان واکنش‌های مختلفی را در سلول‌ها برمی‌انگیزاند که اغلب منجر به سرطان می‌شود». در نتیجه، حذف مستقیم این پروتئین رویکرد درمانی مناسبی برای انسان‌ها نیست. علاوه بر این، مکانیزم زیربنایی احیای ظرفیت بازسازی که به دنبال حذف PTEN رخ می‌دهد، در مطالعات بعدی تایید نخواهد شد، که باعث می‌شود محققان به دنبال توضیحات جایگزین باشند.»

محققان بوخوم حین بررسی این مکانیزم که همچنان ناشناخته است، توانستند برای اولین بار نشان دهند که حذف PTEN به طور قابل توجهی آنزیمی به نام گلیکوژن سنتاز کیناز ۳ (GSK3) را برای مدت کوتاهی منع می‌کند. این آنزیم هم به نوبه خود پروتئین دیگری به نام پروتئین واسطه‌‌ی پاسخ کلاپسین ۲ (Collapsin response mediator protein یا CRMP2) را مسدود می‌کند. این به این معنی است که حذف PTEN از مهارشدن CRMP2 توسط GSK3 جلوگیری می‌کند. دیتمر فیشر توضیح داد: «اگر ما به طور مستقیم از مرحله‌ی دوم جلوگیری کنیم، یعنی بازداری CRMP2 را متوقف کنیم، همچنین می‌توانیم با روش ویژه‌ای به اثر افزایشی بازسازی دست یابیم». برای فعال سازی CRMP2 هیچ اثر سرطان زایی شناخته نشده است.»

وی همچنین توضیح داد: «اگرچه ما تاکنون این اثرات را در موش‌هایی که از لحاظ ژنتیکی دستکاری شده‌اند نشان دادیم و از رویکردهای درمان ژنتیکی استفاده کردیم، این یافته‌ها امکان توسعه رویکردهای درمانی جدیدی را فراهم می‌کنند». مطالعات بیشتری در این دانشکده این رویکردها را بررسی می‌کنند.

منبع: Science daily