افراد مبتلا به اوتیسم می‌توانند هیجان‌های پیچیده را در دیگران تشخیص دهند

روانشناسان در دانشگاه کنت از روش ردیابی چشم برای بررسی بیماران مبتلا به اوتیسم استفاده کردند، در حالی که شرکت کنندگان داستان‌هایی را می‌خواندند که در آن یک شخصیت، تصمیمی اتخاذ و یک پیامد مثبت یا منفی را تجربه می‌کرد.

نویسنده اصلی، پروفسور Heather Ferguson از دانشکده روانشناسی دانشگاه کنت، توضیح می‌دهد که این مطالعه توانایی نادیده گرفته شده‌ی افراد مبتلا به اختلال طیف اوتیسم (ASD) را برجسته می‌نماید.

محققان دریافتند که بزرگسالان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم (ASD) به سرعت قادر به فکر کردن حول این‌که چگونه نتایج می‌تواند متفاوت (بهتر یا بدتر از واقعیت) شود، و سپس قضاوت درباره‌ی این که شخصیت داستان احساس افسوس و ناراحتی دارد و یا احساس آرامش می‌کند (که به‌عنوان هیجان‌های غیرواقعی شناخته می‌شوند)، هستند.

مشخص شد که بزرگسالان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم(ASD) به خوبی دیگران می‌توانند هیجان افسوس را در شخصیت داستان تشخیص دهند و احساس آرامش را حتی بهتر از دیگران تشخیص دهند.

هنگامی که خواننده هیجان غیر واقعی مناسبی را در شخصیت داستان استنتاج می‌کند، روش ردیابی چشم (Eye-Tracking) اطلاعات حساس و دقیق را فراهم می‌کند. نتیجه هیجان‌های مناسب در کوتاه شدن زمان‌های مطالعه نشان داده می‌شود. پروفسور فرگوسن می‌گوید: " مطالعه ما در استفاده از پیشرفته‌ترین روش‌های ردیابی چشم، برای هیجان‌های آنی افراد غیرمعمول است. ما برخلاف مطالعات گذشته که مشکلات افراد مبتلا به اوتیسم را در همدردی و درک دیدگاه برجسته کرده بودند، نشان دادیم که افراد مبتلا به اوتیسم دارای توانایی‌هایی هستند که قبلا نادیده گرفته شده بود.

منبع: Science Daily

مترجم: عباس یاری، دبیر کارگروه نوروسایکولوژی شاخه‌ی دانشجویی نقشه برداری مغز