گامی در جهت درک بهتر آناتومی مغز در طیف اختلالات اوتیسم

افراد مبتلا به اختلال طیف اوتیسم ASD، علی‌رغم تفاوت‌های قابل توجه در پروفایل علائم و شدت بیماری، اغلب در یک گروه دسته بندی می‌شوند. همچنین در هنگام درک بهتر بیماری و درمان آن، بسیاری از پژوهش‌های گذشته تفاوت‌های چشمگیری در یافته‌هایشان نشان داده‌اند.

یک پژوهش جدید که توسط محققان دانشکده پزشکی دانشگاه مک گیل و موسسه دانشگاهی سلامت روانی داگلاس DMHUI انجام شده، به دنبال حل برخی از این اختلافات مربوط به آناتومی مغزی و ASD بوده و برای این کار از یک مجموعه عظیم داده‌ای استفاده کرده است. نتایج این پروژه اخیرا در ژورنال Molecular Psychiatry منتشر شده است.

دکتر مالار چاکراوارتی می‌گوید: مهمترین یافته در مطالعه‌ای که ما انجام داده‌ایم مربوط به تفاوت‌‌هایی است که نسبت به منبع ناهمگونی مشاهده کردیم. برای مثال، تئوری‌‌های قدیمی وجود دارد که می‌گوید: دخترهای مبتلا به ASD برای نشان دادن علائم بیماری نیاز به بار خطر بزرگتری دارند. یافته‌‌های ما نشان می‌دهد که قشر بزرگتر و ضخیم‌تری از کورتکس در بیشتر گروه‌‌های ASD وجود دارد، ولی علاوه بر این، کورتکس در دخترها ضخیم‌تر بوده و با شدت بیماری رابطه بیشتری دارد.

یکی از بزرگترین مطالعات در نوع خود

برای تکمیل این پژوهش، محققان روی چندین منبع داده که به صورت عمومی (از طریق کنسرسیوم ABIDE) در دسترس بودند، تکیه کردند. آن‌‌ها همچنین قادر بودند که از طریق همکاری‌‌های بین المللی وسیعی که وقف آزمودن تغییرات آناتومی مغز در ASD بودند نیز به داده‌‌هایی دسترسی پیدا کنند. از جمله‌ی این همکاری‌‌ها می‌توان به بیمارستان کودکان تورنتو، موسسه ملی سلامت روانی آمریکا، دانشگاه کمبریج و King’s College انگلیس اشاره کرد.

با استفاده از MRI، محققان قادر بودند که آناتومی مغزی 1327 فرد مبتلا به ASD و در حال ابتلا به آن را بیازمایند که این آمار، این پژوهش را به یکی از بزرگترین مطالعات در این حوزه تبدیل می‌کند. دکتر چاکراوارتی که یک متخصص علوم اعصاب محاسباتی نیز هست، می‌گوید: در طول مطالعه، ما دریافتیم که آناتومی کورتکس با یک تقاوت ثابت و بدون تغییر بین افراد مبتلا و در حال ابتلا، خود را بروز نمی‌دهد. مهم اینکه، تفاوت‌‌های قابل توجه در پروفایل علائم و شدت بیماری، توانایی‌‌های شناختی، سن، و همچنین جنسیت، همگی به تفاوت‌‌های مشاهده شده در ASD مرتبط هستند.

همچنین محققین دریافتند که استثنایی‌ترین نسخه‌ی تفاوت‌‌های کورتکس موجود، مربوط به کودکانی است که سن بسیار کمی داشته و توانایی‌‌های شناختی بسیار پایینی دارند (که توسط بهره هوشی اندازه گیری می‌شود).

گام بعدی

در انتهای کار، محققان امیدوارند بتوانند یک پروفایل بسیار کامل‌تر و با جزئیات بیشتر از منبع ناهمگونی بیماران داشته باشند که شامل بررسی انوع مختلفی از نشانه‌‌ها بوده، زیرمجموعه‌‌هایی بر مبنای علائم بیماری داشته، و همچنین وضعیت پزشکی بیمار به طور همزمان، در نظر بگیرد. آن‌‌ها همچنین امیدوارند که بتوانند از تکنیک‌‌های جدید برای بررسی منبع تغییرات تفاوت‌‌های کورتکس، در سطح ساختارهای میکروسکوپی استفاده کنند.

محققان باور دارند که این پروژه می‌تواند انتظاراتشان را برآورده کند. ساشی بدفورد که با دکتر چاکراوارتی در این پروژه همکاری می‌کند، و نویسنده ارشد مقاله بوده، می‌گوید: اظهار این موضوع که الگوهای توسعه مغزی بسته به چندین فاکتور ( از جمله سن، جنسیت توانایی شناختی و...) تغییر می‌کند، به ما نشان می‌دهد که برخی از این فاکتورها باید در مطالعات آینده و نهایتا در تشخیص و درمان ASD مد نظر قرار گرفته شوند.

منبع: دانشگاه مک گیل