الکتروانسفالوگرافی (30)

خانواده N2 (1):

چندین مؤلفه‌ی به وضوح متفاوت توسط پژوهشگران در باز‌ه‌ی زمانی دومین موج منفی اصلی شناسایی شده است. اولین موارد گزارش شده مرتبط با مؤلفه N2 معمولا آزمایشات oddball هستند که در آن محرک‌های هدفی که به ندرت رخ می‌دهند (deviants) در میان محرک‌های استانداردی که معمولا رخ می‌دهند پخش شده و ارائه می‌شوند. یک محرک تکرارشونده غیرهدف یک موج N2 ایجاد می‌نماید که به عنوان N2 پایه درنظرگرفته می‌شود (اگرچه این موج بدون شک شامل چندین زیرمؤلفه می‌باشد). اگر محرک‌های deviant گاها در یک دنباله‌ تکرارشونده ارائه شود (همانند تکلیف oddball) برای محرک‌های deviant دامنه بزرگتری در بازه‌ی زمانی N2 مشاهده می‌شود. این اثر در را می‌توان به سه زیرمؤلفه N2a، N2b و N2c بر مبنای بکارگیری توجه و نوع تحریک تقسیم نمود.

N2a یک اثر خودکار است که تحت عنوان MMN شناخته می‌شود. محرک‌های غیرمرتبط با تکلیف بینایی نیز می‌توانند یک موج منفی در بازه‌ی 100 تا 200 میلی‌ثانیه پس از تحریک ایجاد نمایند، اما به نظر می‌رسد که بخش زودهنگام این اثر به جای تشخیص عدم تطابق بازتاب‌کننده‌ی نادر بودن زمانی می‌باشد.

اگر محرک‌های deviant مرتبط با تکلیف باشند اندکی بعد یک اثر N2 مشاهده می‌شود که برای تحریک شنوایی در نواحی مرکزی و برای محرک بینایی در نواحی پشتی دارای بزرگ‌ترین دامنه می‌باشد. این اثرات جلویی و پشتی به ترتیب N2b (anterior N2) و N2c (posterior N2) نامیده می‌شوند. این مؤلفه برای هدف‌های کم‌تکرارتر بزرگ‌تر بوده و گمان می‌شود که نشانی از فرایند طبقه‌بندی محرک باشد.