پردازش تصاویر fMRI - قسمت هفدهم

فضای مختصات استاندارد:

همانطور که پیشتر توضیح داده شد، سیستم مختصاتی، یک رابط بین ساختار فیزیکی و تصویر است. ما به سیستم مختصات اولیه، که با استفاده از دستگاه MRI تصاویر در آن ثبت شده اند، native space می گوییم. اگرچه فضای native به ما این امکان را می دهد تا بین مختصات های تصویر و ساختار فیزیکی ارتباط برقرار کنیم، با این حال تصویر مغز افراد مختلف (یا یک شخص که در موقعیت های مختلف تصویر برداری شده است) همواره در فضای استاندارد بر روی هم منطبق نخواهند شد. افراد مختلف مغز هایی با سایز های مختلف دارند، حتی زمانی که از مغز یک فرد طی جلسه های مختلف چندین بار تصویربرداری می شود، بسته به اینکه سر در هنگام تصویر برداری دقیقا در کجای دستگاه قرار گرفته باشد، سر و مغز در تصویر در مکان های مختلفی قرار می گیرد. با توجه به آنکه در طیف وسیعی از مطالعات نیاز به مقایسه داده های افراد مختلف وجود دارد، ما به یک فضای مشترک نیاز داریم تا بتوانیم تصاویر مغز افراد مختلف را بر روی هم منطبق کنیم.

اولین انگیزه برای ساخت یک فضای مشترک توسط جراحان مغز بوجود آمد، که هدف آن ها ایجاد یک فضای استاندارد برای جایگزاری پروب ها در مناطق مشخصی از مغز بود. امروزه به این گونه فضاها به طور کلی فضاهای استاندارد گفته می شود. معروف ترین فضای استاندارد این حوزه، با رویکرد Jean Talairachطراحی شده است. امروزه یک فضای استاندارد توسط موسسه نورولوژیکال مونترال (MNI) بر اساس تعدادی زیادی تصویر MRI ساخته شده است که به فضای استاندارد در این حوزه معروف شده است.

شکل1. فضای استاندارد MNI