تحریک مغناطیسی فراجمجمه ای (25)
اگر نفوذNa++ از آستانه مشخصي بگذرد، دپلاريزاسيون غشاء باعث پتانسيل عملي مي شود که پتانسيل غشاء را سريعا از ۸۰- ميلي ولت به بالاي ۳۰+ ميلي ولت می رساند.
توليد سيگنال EMG
پتانسيل عمل
اگر نفوذNa++ از آستانه مشخصي بگذرد، دپلاريزاسيون غشاء باعث پتانسيل عملي مي شود که پتانسيل غشاء را سريعا از ۸۰- ميلي ولت به بالاي ۳۰+ ميلي ولت می رساند. سپس يک از هم پاشيدگي الکتريکي تک قطبي سريعا با فاز رپلاريزاسيون جايگزين مي شود و پس از آن يک دوره هايپرپلاريزاسيون غشاء رخ ميدهد. پتانسيل‌هاي عمل با شروع از صفحه انتهايي غشاء در طول فيبر عضلاني درهر دو جهت و درون فيبر عضلاني از ميان يک سيستم لوله مانند پخش مي شوند.
اين تحريک منجر به آزاد شدن يونهاي کلسيم در فضاي درون سلولي مي شود. فرآيندهاي شيميايي مرتبط (کوپلينگ الکترومکانيکي) در نهايت المانهاي منقبض شونده سلول ماهيچه اي را کوتاه مي کنند.
اين مدل که انقباض و تحريک را به هم متصل مي کند، نشان دهنده يک ارتباط با همبستگي بالا مي باشد. (اگرچه تحريک هاي ضعيفي وجود دارند که مي توانند منجر به انقباض نشوند). از نقطه نظر عملي مي توان فرض را بر اين دانست که در يک عضله سالم هر انقباض عضلاني از مکانيسم فوق تبعيت مي کند.
سيگنال EMG بر پايه پتانسيل هاي عمل غشاء فيبر عضلاني است که از روند دپلاريزاسيون و رپلاريزاسيون منتج مي شوند. وسعت ناحيه دپلاريزاسيون درج شده در شکل زیر، تقريبا ۱ تا۳ ميلي متر مربع است.
نوشته های مرتبط