تصویربرداری تشدید مغناطیسی (3)

مبانی فیزیکی ام آرآی 1:

در ساده ترین حالت، یک آزمون تشدید مغناطیسی، به ترتیب شامل قراردادن نمونه ها در یک میدان مغناطیسی خارجی (B0) برای جهت دادن ممنتوم زاویه ای هسته ها، بکار بردن پالس فرکانس رادیویی با یک پهنای باند مناسب برای تحریک همه هسته ها در محدوده فرکانسی مورد نظر و اخذ سیگنال های گسیل شده توسط هسته هاست. هسته های اتمی که خصوصیات اسپین هسته را دارند (ذرات باردار در حال چرخش) در اطراف خود یک میدان الکترومغناطیسی ایجاد می کنند که آنرا ممان مغناطیسی هسته ای می نامند.

پهنای باند فرکانسی: رای تعیین ضخامت در هر برش (که در آینده به آن اشاره خواهد شد) یک باند موردنظر از هسته ها باید توسط پالس فرکانس رادیویی تحریک شوند. این ضخامت توسط پهنای باند فرکانسی تعیین می شود. پهنای باند فرکانسی بیانگر رنج فرکانس است. این رنج بیشترین و کمترین فرکانس موجود در پالس ارسالی را شامل می شود. و با واحد هرتز بیان می شود.

پدیده تشدید مغناطیسی هسته نیز پایه و اساس انجام تصویربرداری تشدید مغناطسی می باشد که در واقع عبارتند از اندازه گیری سیگنال هایی که در پاسخ به امواج رادیویی با فرکانس طبیعی مشابه با فرکانس تشدید هسته از هسته خارج می شود.