تصویربرداری تشدید مغناطیسی (2)

اتم هایی که دارای تعداد فرد پروتون و یا نوترون هستند دارای خاصیت مغناطیسی می باشند و در حضور یک میدان مغناطیسی خارجی در انها دوقطبی مغناطیسی ایجاد می شود. هسته های اتمی متفاوتی از قبیل هسته هیدروژن یا پروتون (1H)، کربن با عدد اتمی سیزده (13C)، فلوئور با عدد اتمی نوزده (19F) و فسفر با عدد اتمی سی و یک (31P)، می توانند در تشدید مغناطیسی مورد استفاده قرار گیرند و مانند یک مگنت یا آهنربا رفتار کنند.

درگذشته، بسیاری از مطالعات بر روی ارگان های ایزوله شده و مناطق سطحی با اندازه گیری فسفر متابولیت ها و بر روی بافت عضلانی اسکلتی حیوانات سالم صورت می گرفته است و این هسته بیشتر از سایر هسته های ذکر شده کاربرد داشته است. ولی در سال های اخیر توجه محققان به سمت بهره گیری از هسته هیدروژن معطوف شده است زیرا این هسته بدلیل فراوانی زیاد در ساختارهای ارگانیک و حساسیت مغناطیسی هسته ای بالا بدلیل زمان های آسایش متابولیکی مطلوب و نسبت ژیرومغناطیسی بالا با هسته های دیگر قابل مقایسه بوده و کاربرد بیشتری دارد.

همچنین بدلیل اینکه پروتون هسته اتم مورد استفاده در تصویربرداری تشدید مغناطیسی است، به همین دلیل آزمون های طیف نگاری تشدید مغناطیسی با پروتون با سخت افزارهای مشابه با آزمون های تصویربرداری تشدید مغناطیسی مرسوم انجام می شود.