الکتروانسفالوگرافی (10)

فرکانس‌های بالاتر از 30 هرتز به ریتم ‌گاما نسبت داده می‌شوند؛ اگرچه دامنه این امواج بسیار اندک و رخداد آنها بسیار نادر است. تشخیص این ریتم‌ها می‌تواند برای تأیید برخی بیماری‌های مغزی بکار گرفته شود. فرکانس‌های بالای EEG و سطوح بالای جریان خون (همچنین مصرف اکسیژن و گلوکز) در نواحی جلویی- مرکزی توزیع یافته‌اند. گاما با فعالیت‌های سطح بالای ذهنی مثل ادراک، حل مسئله، اگاهی و تمرکز بالا مرتبط دانسته شده است.

افزون بر ریتم‌های مذکور، شکل موج‌های دیگری نیز در EEG وجود دارند که برخی از آن‌ها توسط پژوهشگران معرفی شده است:

• - برخی از امواج مغزی دارای یک رنج فرکانسی وسیع هستند یا به شکل spike ظاهر می‌شوند؛ مانند k-complex، vertex که در خواب مشاهده می‌شوند، breach rhythm که به دلیل آسیب استخوانی در نواحی میانی-گیجگاهی ظاهر می‌شود و برخی سیگنال‌های تشنج.
• - برخی از آن‌ها از نواحی آسیب دیده مغز مانند بافت تومور نشأت می‌گیرند.
• - ریتم kappa با فرکانس مشابه ریتم آلفا (حدود 11 هرتز)، با دامنه‌ی کوچک در نواحی anterior temporal که در برخی از افراد به هنگام تفکر و رویا‌پردازی مشاهده می‌شود.
• - ریتم lambda امواج گذرای تیزی (فرکانس حدود 200 هرتز) هستند و هنگامی که فرد در حال حرکت و درک بصری محیط پیرامون خود می‌باشد در ناحیه‌ی اکسیپیتال ظاهر می‌شود. البته چندان رایج نیست. این امواج مثبت و نسبت به حرکات ساکادیک چشم time-locked می‌باشند.