گسیختگی برخی اتصالات مغزی و توهم زایی در مبتلایان به پارکینسون

بر اساس یک مطالعه‌ی جدید که به تازگی در نشریه‌ی آنلاین Radiology منتشر شده است٬ پژوهشگران دریافته‌اند که گسیختگی اتصالات در آن نواحی از مغز که مربوط به توجه و پردازش تصویر هستند ممکن است در توهمات دیداری در بیماران پارکینسونی نقش داشته باشد. مناطقی از مغز که در آن‌ها قطعی اتصال رخ داده و در تصویر fMRI دیده می‌شود٬ ممکن است در پیش‌بینی پیشرفت توهم‌زایی که در بیماران پارکینسونی اتفاق می‌افتد٬ مفید واقع شود.

توهم حسی به نظر واقعی است اما در ذهن شخص به وجود آمده‌است. شخصی که دچار توهم می‌گردد ممکن است چیزی را ببیند٬ بشنود یا حس کند که در واقع وجود ندارد. به گفته‌ی بنیاد ملی پارکینسون٬ توهمات دیداری می‌تواند یکی از عارضه‌های بیماری پارکینسون باشد.

Dagmar H. Hepp, M.D از دپارتمان عصب شناسی٬ آناتومی و اعصاب مرکز پزشکی دانشگاه VU در آمستردام هلند می‌گوید: «توهمات دیداری در بیماری پارکینسون متداوم و ناتوان کننده می‌باشند. هدف ما این بود که مکانیزمی که باعث توهمات در بیماری پارکینسون می‌گردد را مطالعه کنیم٬ چرا که این علائم تا کنون خیلی کم درک شده‌اند».

مطالعاتی که از fMRI برای تحقیق در مورد توهمات دیداری در بیماران مبتلا به پارکینسون٬ استفاده کرده ‌باشند بسیار نادر هستند و اغلب محدود به روش‌هایی است وظیفه بنیان که از فعالیت‌هایی که شامل تحریکات دیداری یا وظایف شناختی می‌باشند٬ استفاده می‌کنند. با این حال مؤلفان اشاره می‌کنند که وجود توهمات دیداری به شدت با کاهش توانایی شناختی در بیماران مبتلا به پارکینسون مرتبط است. کمبود‌های شناختی ممکن است بر توانایی بیمار در انجام وظایف خاص حین آزمایش fMRI تأثیر بگذارد.

برای این مطالعه٬ پژوهشگران از fMRI در حالت استراحت برای آزمایش اتصال یا ارتباطات بین ناحیه‌های مختلف مغز استفاده کرده‌اند. fMRI حالت استراحت روشی از تصویر برداری مغز است که می‌تواند برای ارزش‌یابی بیمارانی که یک کار مشخص را انجام نمی‌دهند استفاده شود. اتصالات در ۱۵ نفر بیمار با توهمات دیداری٬ ۴۰ بیمار بدون توهمات دیداری٬ و ۱۵ فرد سالم به عنوان شاهد٬ بررسی شد. این کار از طریق محاسبه‌ی سطح هماهنگی بین فعال شدن نواحی مختلف مغز انجام شد.

نتایج نشان داد که در تمامی بیماران مبتلا به پارکینسون٬ نواحی مختلف مغز٬ در مقایسه با گروه شاهد٬ کمتر با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند. البته در بیمارانی که از توهمات دیداری رنج می‌بردند٬ در چندین ناحیه ‌ی‌ دیگر مغز نیز کاهش اتصالات با بقیه‌ی قسمت‌های مغز به چشم می‌خورد٬ به خصوص آن نواحی که در حفظ دقت و پردازش اطلاعات تصویری٬ دارای اهمیت هستند.

دکترMenno M. Schoonheim از دپارتمان آناتومی و اعصاب در VUMC گفت: «ما دریافتیم که آن نواحی از مغز که با دقت و پردازش اطلاعات تصویری درگیر هستند٬ کمتر با بقیه نواحی مغز اتصال دارند. این موضوع نشان می‌دهد که گسیختگی اتصالات در این نواحی از مغز ممکن است عاملی برای توهمات دیداری در بیماران مبتلا به پارکینسون باشد».

در حالی که هیچ کاربرد عملی برای مراقبت از بیماران بر اساس این مطالعه٬ وجود ندارد٬ مؤلفان به این نکته اشاره می‌کنند که مطالعات بیشتر در آینده می‌تواند مشخص کند که آیا تکنیک‌هایی که به تحریک نواحی دچار کاهش فعالیت می‌پردازند٬ برای درمان توهمات دیداری در بیماران مبتلا به پارکینسون مفید خواهد بود یا نه.

منبع: www.sciencedaily.com

برای مطالعه‌ی مقاله‌ی کامل می‌توانید به آدرس زیر مراجعه کنید:

http://pubs.rsna.org/doi/10.1148/radiol.2017170438