فعالسازی مغز پیش‌بینی خطر اختلال دوقطبی را در سطح فردی فراهم می‌کند

طبق مطالعه‌ای در مجله Biological Psychiatry: Cognitive Neuroscience and Neuroimaging، الگوهای فعالسازی مغز حین انتظار پاداش می‌تواند به شناسایی افرادی که بیشتر در معرض خطر ابتلا به اختلالات طیف دوقطبی (BPSD) هستند کمک کند. شیدایی در افراد مبتلا به BPSD اغلب با تکانشگری، شامل پاسخ‌های تکانشی به پاداش‌های بالقوه همراه است. در این مطالعه الگوهای فعالسازی عصبی حین یک تکلیف پاداش‌دهنده، شدت علائم شیدایی را در جوانانی که هنوز به این اختلال مبتلا نشده بودند پیش بینی کرد.

دکتر "لتیشیا د الیویرا" نویسنده ارشد مقاله از برزیل می‌گوید: «با توجه به اینکه ظاهر شدن نشانه‌های شیدایی زمینه اختلالات دوقطبی را فراهم می‌کند، این یافته‌ها می‌توانند نشانگرهای زیستی عصبی را برای کمک به تشخیص زودهنگام خطر اختلال دوقطبی در جوانان مهیا کنند.»

داشتن یک عضو خانواده مبتلا به BPSD فرد را در معرض خطر این اختلال قرار می‌دهد، اما این رابطه خانوادگی اطلاعات کافی برای تصمیم‌گیری درباره مداخلات احتمالی یا کمک به تاخیر یا پیشگیری این اختلال را تامین نمی‌کند. این مطالعه جدید برای اولین بار نشان می‌دهد که الگوهای فعالسازی مغز می‌توانند برای پیش‌بینی خطر BPSD در سطح فردی مورد استفاده قرار بگیرند. دکتر اولیویرا می‌گوید: «این یافته‌ها می‌توانند به طور بالقوه برای راهنمایی ایجاد و انتخاب مداخلات درمانی زودهنگام، کاهش هزینه‌های اجتماعی چشمگیر و عواقب زیان‌بار این اختلال در این افراد آسیب پذیر مورد استفاده قرار بگیرند.»

دکتر اولیویرا و همکارانش برای اینکه مطمئن شوند این رویکرد برای هر فردی که در معرض خطر قرار دارد، کاربردی است، تصویربرداری مغزی را در یک گروه از جوانان اجرا کردند. شرکت کنندگان دامنه متنوعی از عارضه‌های روانپزشکی داشتند، اما هیچ‌یک هنوز به BPSD مبتلا نشده بودند.

بین تمام نواحی مغز، فعالسازی در یک ناحیه مغزی که هنگام تصمیم‌گیری در بافت‌های پاداش‌دهنده به کار گرفته می‌شود، به نام قشر پیش پیشانی شکمی جانبی (vlPFC)، بیش از همه در پیش‌بینی وخامت علائم نقش داشت. این موضوع نشان می‌دهد که فعالیت vlPFC به طور خاص ممکن است در پیش‌بینی وخامت علائم شیدایی همراه با خطر BPSD در جوانان مفید باشد.

دکتر "کامرون کارتر" ویراستار مجله می‌گوید: «این مطالعه نشان می‌دهد که چگونه ترکیب قدرتمند ابزارهای تحلیل محاسباتی تصویر و تکالیف کارکرد محور fMRI (در این مورد پردازش پاداش) می‌تواند بینش‌هایی به سیستم‌های عصبی زیربنای علائم به دست دهد که ممکن است نشان دهنده آسیب‌پذیری به شیدایی در یک گروه بین‌تشخیصی غیردوقطبی جوان از بیماران روانپزشکی باشد.»

پژوهشگران نتایج و نقش vlPFC را با یک نمونه مستقل ثانوی از جوانان در همان مطالعه تکرار کردند که مجددا سودمندی بالقوه فعالسازی عصبی در این ناحیه مغزی را به عنوان نشانگری زیستی برای خطر BPSD تایید کرد.

منبع: Neuroscience News

مترجم: کیوان زیدعلی، عضو شاخه دانشجویی نقشه برداری مغز