تحریک الکتریکی فرا جمجمه ای مغز همراه با بازی های رایانه ای در خانه علائم شناختیMS را کاهش می دهد

بر اساس مطالعه جدیدی که در 22 فوریه 2017 در Neuromodulation: Technology at the Neural Interface منتشر شد، بیماران مبتلا به MS پس از آموزش با فناوری به نام تحریک جریان مستقیم تحریک فراجمجمه ای (tDCS) توانایی حل مسئله و زمان پاسخ بهتری داشتند.

در طول tDCS یک جریان مستقیم با دامنه کم از طریق الکترودهایی که با استفاده از هدست روی پوست سر قرار می‌گیرند اعمال می‌شود. این تحریک می‌تواند تحریک‌پذیری کورتکس مغز را با ساده ترکردن نورون‌ها تغییر دهد، که می‌تواند به بهبود ارتباطات و سرعت بخشیدن به یادگیری در طول توانبخشی رخ می دهد کمک کند.

این مطالعه جدید که توسط محققان مرکز مراقبت جامع اسکلروز چندگانه لانگون دانشگاه نیویورک انجام شده است، گزارش می دهد که شرکت کنندگان مبتلا به ام اس که در حین انجام بازی های کامپیوتری آموزش شناختی طراحی شده برای بهبود توانایی های پردازش اطلاعات از tDCS استفاده می کردند، دستاوردهای بسیار بیشتری در مقیاس های شناختی نسبت به کسانی که به تنهایی بازی های کامپیوتری انجام می دادند، نشان دادند.  نکته مهم این بود که شرکت کنندگان آموزش شناختی و tDCS را در خانه تکمیل کردند.

طبق گفته نویسندگان این پژوهش با فراهم کردن امکان درمان بیماران بدون مراجعه مکرر به کلینیک، که می تواند چالش بزرگی برای افراد مبتلا به ام اس با پیشرفت بیماری آن­ها باشد، این رویکرد ممکن است کیفیت زندگی این جمعیت بیمار را بهبود بخشد.

دکتر Leigh E. Charvet، محقق ارشد، می‌گوید: «پژوهش ما شواهدی را اضافه می‌کند که نشان می‌دهد tDCS، در حالی که از راه دور تحت یک پروتکل درمانی تحت نظارت انجام می‌شود، ممکن است یک گزینه درمانی جدید هیجان‌انگیز برای بیماران مبتلا به ام اس که نمی‌توانند برخی از علائم شناختی خود را تسکین دهند، ارائه دهد. دانشیار عصب شناسی و مدیر تحقیقات مرکز مراقبت جامع مولتیپل اسکلروزیس NYU Langone  بسیاری از داروهای ام اس با هدف پیشگیری از عود بیماری ها هستند، اما این داروها به کنترل علائم روزانه، به ویژه مشکلات شناختی کمک نمی کنند. ما امیدواریم که tDCS این شکاف حیاتی را پر کند و به بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به ام اس کمک کند.

ام اس شایع ترین اختلال عصبی پیشرونده در بزرگسالان است که نزدیک به ۷۰ درصد آن ها اختلال شناختی با علائمی از جمله پردازش اطلاعات کندتر و مشکلات حافظه و حل مساله را تجربه خواهند کرد.  از دیگر علائم شایع این بیماری می توان به خستگی و خلق و خو، مشکلات حسی و حرکتی اشاره کرد.

در این مطالعه، قشر پیش پیشانی پشتی جانبی مغز، ناحیه‌ای که با خستگی، افسردگی و عملکرد شناختی مرتبط است، برای tDCS مورد هدف قرار گرفت.

به بیست و پنج شرکت کننده یک سیستم tDCS به همراه یک هدست داده شد که با کمک هدایت شده تیم تحقیقاتی استفاده از آن را یاد گرفتند.  در هر جلسه، یک تکنسین مطالعه از طریق کنفرانس ویدئویی آنلاین با هر شرکت کننده تماس می گرفت و به او کدی می داد تا وارد صفحه کلیدی شود که جلسه tDCS را به منظور کنترل دوزینگ آغاز می کرد. سپس، در طول تحریک، شرکت کننده یک نسخه تحقیقاتی از بازی های آموزش شناختی کامپیوتری را اجرا کرد که حوزه های پردازش اطلاعات و توجه و سیستم های حافظه فعال را به چالش می کشید.

اعضای گروه tDCS در 10 جلسه شرکت کردند و محققان نتایج خود را با 20 شرکت کننده مبتلا به ام اس که تنها در 10 جلسه خود بازی های آموزشی شناختی انجام دادند، مقایسه کردند.

محققان دریافتند شرکت‌کنندگان در گروهی که تحت درمان با tDCS قرار گرفتند، در مقایسه با گروهی که بازی‌های آموزشی شناختی را به تنهایی انجام می‌دادند، پیشرفت‌های قابل‌توجهی در معیارهای حساس و مبتنی بر رایانه از توجه پیچیده و افزایش زمان پاسخ آنها در طول آزمایش‌ها نشان دادند. نتایج نشان داده  که بهبود افراد در طول زمان با تعداد جلسات افزایش می یابد، tDCS ممکن است یک مزیت تجمعی داشته باشد. اما، تحقیقات بیشتری برای تعیین مدت زمان ماندگاری این اثرات پس از پایان جلسات مورد نیاز است.

با این حال، گروهی که در tDCS به علاوه آموزش شناختی شرکت کرده بودند، تفاوت آماری قابل توجهی با گروهی که تنها بازی های آموزش شناختی را انجام می دادند، نشان ندادند. این بازی ها توسط معیارهای استاندارد روان پزشکی عصبی مانند آزمون های ارزیابی شناختی بین المللی مختصر در ام اس (BICAMS)یا معیارهای مبتنی بر کامپیوتر توجه پایه اندازه گیری می شدند. به گفته دکتر چاروت، این یافته ها نشان می دهد که تغییرات شناختی ناشی از tDCS ممکن است به جلسات درمانی بیشتری نیاز داشته باشد تا بهبود قابل توجهی در عملکرد روزانه داشته باشد.

محققان در حال استخدام برای آزمایش های بالینی بیشتر شامل ۲۰ جلسه tDCS و یک پروتکل کنترل شده تصادفی هستند تا به دنبال شواهد بیشتری از مزایای tDCS باشند.  تحقیقات جدیدی نیز در دانشگاه نیویورک برای آزمایش   tDCS برای سایر شرایط عصبی از جمله بیماری پارکینسون آغاز شده است.

با این حال، دکتر چاروت هشدار می دهد که برخی از محصولات tDCS در بازار مستقیما به مصرف کننده فروخته می شوند بدون اینکه هیچ تحقیق بالینی پشت آن ها باشد یا اطلاعات یا راهنمایی در مورد فرکانس دوزینگ، بنابراین برای هر کسی که این تکنولوژی ها را خارج از یک محیط تحقیقاتی کنترل شده در نظر می گیرد مهم است که با پزشک خود مشورت کند.

این دستگاه با همکاری مخترع Marom Bikson، دکترا، استاد مهندسی زیست پزشکی در کالج شهر نیویورک، و Abhishek Datta، PhD، مدیر ارشد فناوری Soterix Medical که دارای حق ثبت اختراع در دستگاه tDCS است، طراحی شده است. دکتر Charvet برای کمک به طراحی بهتر دستگاه، بازخورد شرکت‌کنندگانی را که در آزمایش ثبت‌نام کرده بودند، به تیم Bikson ارائه کرد.

برای مشاهده منبع کلیک کنید.