با تغییر قطبیت در tDCS (از آنودال به کاتودال و برعکس)، ممکن است عملکرد مورد نظر دچار اختلال شود، زیرا جهت گیری تحریک پذیری نورونی به قطبیت وابسته می باشد.
یکی از نگرانی های عمده در این زمینه این است که این تکنولوژی غیراز کارهای تجربی و آزمایشگاهی موارد استفاده دیگری نیز دارد و این در حالیست که افراد استفاده کننده تحت هیچ نظارتی قرار نمی گیرند
اولین نتایج و بازخوردهای استفاده های درمانی و بهبود به کمک tDCS دلگرم کننده بود. غیرتهاجمی بودن آن و همچنین غیردارویی بودن این روش از نظر محققین هیجان انگیز است و
ترکیب مدالیته ها یکی از شاخه های مورد علاقه پژوهشگران می باشد. این امر در مورد tCS از اهمیت بیشتری برخوردار می باشد زیرا در تحریک الکتریکی همواره بدنبال راهی هستیم که میزان تغییرات را بسنجیم.
سطح تحت تحریک آنودال معمولا جریان را به سمت داخل هدایت می کند و وارد کورتکس می کند که طبق انتظار ما باعث هایپرپلاریزاسیون بخش دندریتی می شود و دپلاریزاسیون در بخش سوماتیک نورون های هرمی می شود.
