اضافه وزن بیش‌از‌حد در زنان باردار ممکن است در رشد مغز کودک اختلال ایجاد کند

تحقیقات جدید با سرپرستی محققان دانشکده پزشکیNYU Grossman ، شاخص توده‌ی بدنی (BMI) را، که نشانگر چاقی است، به تغییرات در دو ناحیه‌ی مغز یعنی قشر پری فرونتال و اینسولای قدامی مرتبط می‌کند. این مناطق نقش مهمی در تصمیم‌گیری و رفتار دارند، همچنین با اختلالاتی که قبلاً با اختلال کمبود توجه‌/ بیش‌فعالی (ADHD) ، اوتیسم و پرخوری در ارتباط بوده است.

محققان در مطالعه‌ی جدید خود، 197 گروه از سلول‌های عصبی متابولیکی فعال در مغز جنین را بررسی‌کردند. نویسندگان این مطالعه با استفاده از میلیون‌ها محاسبات پیچیده، براساس بیش از 19000 ارتباط احتمالی بین گروه‌های عصبی، گروه‌ها را به 16 زیر گروه معنی‌دار تقسیم کردند. آنها فقط دو ناحیه از مغز را یافتند که اتصالات آنها به یکدیگر از نظر آماری به شدت با BMI مادر مرتبط است.

دکتر موریا توماسون می‌گوید: "یافته‌های ما تأیید می‌کند که چاقی یک مادر ممکن است در رشد مغز جنین نقش داشته باشد، که می‌تواند برخی از نگرانی‌های شناختی و سلامت متابولیکی را که در کودکانی با مادرانی با BMI بالاتر دیده می‌شود، توضیح دهد. از آنجا که میزان چاقی در ایالات متحده در حال افزایش است، درک این مسئله مهم است که چگونه این بیماری می‌تواند بر رشد اولیه مغز تأثیر بگذارد."

مطالعات قبلی نشان می‌دهد ارتباط بین چاقی و رشد مغز، بیشتر به عملکرد شناختی در کودکان پس از تولد توجه کرده است. اعتقاد بر این است که این تحقیق جدید اولین مورد است که تغییرات فعالیت مغز جنین در رحم، حتی بعد از گذشت شش ماه از بارداری را اندازه‌گیری می‌کند.

توماسون می‌گوید این روش برای از بین بردن تأثیر احتمالی تغذیه با شیر مادر و سایر عوامل محیطی که پس از تولد رخ می‌دهد و بررسی اولیه منشا اثرات منفی BMI مادر بر رشد مغز کودک طراحی شده است.

برای بررسی این مهم، این تیم تحقیقاتی 109 زن با BMI 25 تا 47 را به کار گرفتند (طبق اعلام موسسه‌ی ملی بهداشت، زنانی با BMI 25 یا بالاتر "دارای اضافه وزن" و با BMI 30 یا بالاتر "چاق" به حساب می‌آیند). این زنان مورد مطالعه در ماه ششم تا نهم بارداری خود بودند.

این تیم تحقیقاتی از تصویربرداری MRI برای اندازه‌گیری فعالیت مغز جنین و نقشه‌ی الگوهای ارتباطی بین تعداد زیادی از سلول‌های مغزی که در مناطق مختلف مغز هستند، استفاده کرد. سپس، آنها شرکت‌کنندگان در مطالعه را مقایسه کردند تا تفاوت در چگونگی ارتباط گروه‌های عصبی با یکدیگر بر اساس BMI را شناسایی کنند.

محققان هشدار می‌دهند که مطالعه آنها به گونه‌ای طراحی نشده است که مستقیماً بین تفاوت‌های موجود در آنها و مشکلات نهایی شناختی یا رفتاری در کودکان ارتباطی قائل شود. این مطالعه تنها به فعالیت مغز جنین می‌پردازد، اما توماسون می‌گوید، آنها اکنون قصد دارند كه فرزندان شركت‌كنندگان را در گذر زمان دنبال كنند تا مشخص سازند که آیا تغییرات فعالیت مغز منجر به ADHD ، مشکلات رفتاری و سایر مخاطرات سلامتی می‌شود.

منبع: ساینس دیلی