سطح سالم آلودگی هوا نیز ممکن است سبب ایجاد ناهنجاری‌های مغزی و اخلالات شناختی در کودکان شود.

تحقیقات جدید نشان می‌دهد که آلودگی هوا می‌تواند به تغییرات منفی در مغز مربوط باشد.

این تحقیق جدید با پژوهش‌های قبلی که در آن‌ها سطوح قابل قبول آلودگی هوا به مشکلاتی در رشد و توسعه مغزی جنین مرتبط شده بود، هم‌خوانی دارد. این امر به نازک‌تر شدنِ لایه خارجی مغز، کورتکس، ارتباط داده شده بود. این تحقیق نشان می‌دهد که ناهنجاری‌های مغزی می‌تواند تا حدودی به کنترل‌های مهارکننده ( توانایی کنترل شخص در مقابل خواسته‌ها، تحریک‌ها و اعمال آنی ) مربوط می‌شود، که آن خود به مشکلات سلامت روانی، مانند رفتارهای اعتیادی، کمبود توجه و بیش فعالی مرتبط است.

محققان میزان آلودگی هوا را در خانه‌ی ۷۸۳ خانم باردار اندازه گیری کردند. این داده‌ها توسط کمپین نظارت بر آلودگی هوا جمع آورده شده، شامل سطح نیتروژن دی اکسید، ذرات درشت و ذرات ریز است.

سپس تصویربرداری مغزی از کودکان در سنین ۶ و ۱۰ سال انجام و ناهنجاری‌هایی در ضخامت کورتکس مغزی در نواحی precuneus و rostral middle frontal region مشاهده شد. علی‌رغم رابطه‌ی بین این تغییرات در ساختار مغز و قرارگرفتن در معرض ذرات ریز، میانگین سطح ذرات ریز موجود در محیط زندگی این افراد بسیار کمتر از حد قابل قبول استانداردهای اروپایی بود و تنها 0.5 درصد از زنان باردار در محیطی زندگی می‌کردند که میزان ذرات ریز هوا در آن‌ها در محدوده‌ی ناامن قرار داشت. همچنین میانگین سطح نیتروژن دی اکسید به کلی در ناحیه امن قرار داشت.

مغز جنین به طور خاص در دوره حاملگی آسیب پذیر است، چرا که هنوز فرآیند‌های محافظت در برابر سموم محیطی و یا حذف آن‌ها به طور کامل توسعه پیدا نکرده اند. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که قرار گرفتن در معرض ذرات ریز، حتی در حالتی که سطح آلودگی کمتر از مقادیر مجاز است، می‌تواند باعث ایجاد آسیب‌های مادام العمر در مغز شود.

اگرچه نمی‌توان دستاوردهای کلینیکی این مطالعه را به طور خاص کمی‌سازی کرد، اما با احتساب مطالعات دیگر، این تاخیر در رشد سیستم شناختی در سنین پایین، می‌تواند نتایج طولانی مدت قابل توجهی داشته باشد، مانند خطر ناهنجاری‌های ذهنی یا شکست‌های تحصیلی، که همه این‌ها می‌تواند به کلیت قرار گرفتن در معرض این آلودگی‌ها مربوط باشد.

منبع: مدیکال نیوز نت